tanzimant fermanı ne demek?

Tanzimat Fermanı

Tanzimat Fermanı, Osmanlı İmparatorluğu'nda 3 Kasım 1839 tarihinde Sultan Abdülmecid döneminde ilan edilen ve devletin modernleşme sürecinde önemli bir dönüm noktası olan bir fermandır. Gülhane Hatt-ı Hümayunu olarak da bilinir. Amacı, devletin yeniden yapılandırılması, hukukun üstünlüğünün sağlanması ve vatandaşların haklarının güvence altına alınmasıdır.

Fermanın Temel İlkeleri:

• Can ve Mal Güvenliği: Tüm Osmanlı tebaasının can ve mal güvenliğinin sağlanması. Bu, devletin temel görevi olarak tanımlanmıştır.
• Vergi Adaleti: Herkesin gelirine göre vergi vermesi ve vergi toplama usullerinin düzenlenmesi.
• Askerlik Hizmeti: Askerlik süresinin kısaltılması ve askerlik hizmetinin düzenlenmesi.
• Kanun Önünde Eşitlik: Tüm Osmanlı vatandaşlarının (Müslüman ve gayrimüslim) kanun önünde eşit olması.
• Yargı Güvenliği: Suçlu yargılanmadan cezalandırılmaması ve herkesin adil yargılanma hakkına sahip olması.

Fermanın Önemi:

Tanzimat Fermanı, Osmanlı İmparatorluğu'nda bir hukuk devletine geçişin ilk adımı olarak kabul edilir. Hukukun%20Üstünlüğü ilkesinin benimsenmesi ve vatandaşlık haklarının güvence altına alınması, modernleşme çabalarının önemli bir parçasıdır. Ancak, fermanın uygulanmasında çeşitli zorluklar yaşanmış ve hedeflenen sonuçlara tam olarak ulaşılamamıştır. Buna rağmen, Tanzimat Fermanı, Osmanlı tarihinde önemli bir reform girişimi olarak yerini almıştır ve sonraki dönemlerde yapılan reformların temelini oluşturmuştur. Modernleşme çabaları ile birlikte Osmanlı Devleti'nin Batı ile entegrasyonu da hızlanmıştır.